BELA

Bu kitaba hala nasıl bir yorum yazacağıma karar veremedim.

Bir yerden başlamak gerekirse öncelikle kapağından başlayalım. Kapak tasarımı sanırım orjinal kapak kullanılmış ve çok çok beğendim. Kırmızı, siyah, beyaz.

En sevdiğim üç renk.

Şimdi gelelim kitabın diline. Nasıl anlatsam bilemiyorum. Kitabı okurken çok eğlenceli kısımlar var ve evet eğlendim kabul yer yer üzüldüm fakat sanki kelimeleri silinmiş bir defter gibi hissettirdi çoğu zaman. Bazı yerler çok üstün körü anlatılmıştı. Yani böyle sanki duyguyu tam geçiremedi gibi...

Fakat yinede çok beğendim. Konusu olsun kurgusu olsun.

Eleştiride bulunacağım bir diğer nokta ise anlatıcı kişinin değişimi. İnternette ön okumasını okumuştum ilk sayfalarda çok değişik gelmişti hatta annem kitabı alıp yarım bıraktı sırf dili bu şekilde diye. Ön okumayı görmeyenler için :

İlk sen denedin.

...

Uyandın ve ne olduğunu hatırladın.

 

 

İlk başta kitabın tamamının bu şekilde olduğunu düşünüp almadım fakat sonra bir blogda paylaşılan bir kesitte dilinin bu şekilde olmadığını anladım.

Bu kitabın seri olduğunu finalini okuyana kadar bilmiyordum. Sonunu okuyorum ''hadi ama yani kitap burada mı bitecek gerçekten ?'' Havalarındayım. En nefret ettiğim finaller, sonu bir yere bağlanmayan ucu açık finaller!!!!

Ama neyseki kitap 3 seriden oluşuyormuş.

Zaten aslında belli seri olduğu. Bazı şeyler tam oturmadı bende.

Mesela Nathan'ın babası neden annesinin kocasını öldürdü?

O sahneyi deli gibi merak ediyorum. Ve Nathan'ın annesinde bir şeyler var. Şüphelerim var o kadına karşı.

 Bazı duyguları hissedemedim desemde Nathan'ın baba sevgisi çok güzel işlenmiş.

Yani öyle üzüldüm ki. Ama ben serinin diğer kitaplarında yaşadığı acılarla daha güçlü ve daha sağlam bir Nathan görmek istiyorum. Yani bu çocuk onca şey yaşadı ama hala sertleşmedi. Hala aynı saf Nathan. Serinin ikinci kitabını deli gibi olmasada merak ediyorum.