Allah'ım gerkçekten özlemişim. John Verdon'un kelimelerini, Gurney'i hissetmeyi deli gibi özlemişim.
Öncelikle yayınevine olan sitemlerimle başlamak istiyorum. Çevirmen arkadaş buradan sana sesleniyorum neden bütün noktalama işaret bilgin nokta ve virgülden ibaret? Bağlaçlardan önce noktalı virgül kullanmak yerine neden ısrarla virgül kullanmayı tercih ediyorsun anlayamadım.
Bunun dışında artık bu kapak konusu artık tırmalayıcı olmaya başladı diye düşünüyorum. Tamam bu bir seri ve kitap kapaklarını birbirleriyle uyumlu tutmaya çalışıyor olabilirler; ama bunu Şeytanı Uyandırma'yla bozdular zaten. Sanırım bu Koridor Yayınlarının imzası gibi bir şey artık. Beyaz ve siyah tema. Yaratıcılık sıfır! Biraz yaratıcılık...
John Verdon;en iyi kitabı olduğunu söylemiş. Ne diyorsun sen John amca? Sen ki Aklından Bir Sayı Tut'u yazmış adamsın bu mu yazdığın en iyi kitap? Hayır, hayır kabul etmiyorum! Şeytanı Uyandırmadan iyi kabul- Gözlerini Sımsıkı Kapat'ı okumadığım için sıralamada yok ; ama Aklından Bir Sayı Tut'tan iyi demek ne demek ?
Şimdi gelelim kitabın içeriğine.
Giriş bölümü açıkcası beni biraz sıktı. Bu bölümdü Gurney'in özel hayatı biraz fazla ön plandaydı. Bir ara '' Hadi ama ben polisiye kitabı okumak istiyorum, '' durumu oldu. Neyse ki çok uzamadı.
Gelişme bölümü kitabın en iyi kısmıydı. Okurken hiç sıkılmadım; ama sabırsızlandım kabul!
Finali ise aşırı geçiştirmeli olmuş. Uydurmuyorsam son 20 sayfada öğreniyoruz cinayetin nasıl işlendiğini. Birde Gurney'in cinayeti çözme olayı çok havada olmamış mı ? Bir anda aklına geliyor sonrası blah blah...
3/5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder